Słowo dane wiernemu czytelnikowi zobowiązuje, więc zabieram się za odkurzenie dawno nieużywanej kategorii. Specjalnie dla Bazyla, co ma pewien cytat obiecany już od tygodnia, robię ponowne otwarcie kącika porad pochodzących od znanych i lubianych pisarzy. Przy czym postanowiłam fragment niedawno wspominanej tu książki powiązać jakoś z teraźniejszością. I wyszło na to, że w czasach gdy coraz bardziej atakują nas pomniki właśnie o nich będzie. A dokładniej jak się z nimi obchodzić, by uniknąć zderzenia, uderzenia lub innego ataku. Pomnik Pankowskiego wymachuje mieczem, ale może ci, co są zagrożeni spotkaniem z monumentem rzucającym kamieniami, zechcą skorzystać z pisarskiego pomysłu na przetrwanie konfrontacji z posągiem narodowego bohatera.
więcej niz pierwsza czytanka 
A wierny czytelnik zaganiany i dopiero dziś do daru dotarł 🙂 Lubię ludzi, którzy lubią bawić się słowem i z opisu krakowskiego pomnika potrafią zrobić przygodę na parę stron. Dlatego też miło wspominam lekturę wczesnej Masłowskiej. Z drugiej strony takie pisanie gdzieś mnie jednak uwiera i troszkę męczy. Dlatego rozkrok się nie zmniejsza, ale tytuł zachowuję w zawodnej pamięci 🙂
PS. Ale dla „Litewskiego ducze …” mam ochotę przeczytać 😀
Bazyl: Grunt, że Ci się udało dotrzeć. Wspominasz Masłowską, a tu proszę, będziesz mógł się przekonać ze to nie Dorocia jest awangardą współczesnej literatury polskiej, tylko Pewien Starszy Pan. A jeśli tekst Rudolfa Cię zmęczy, to będziesz mógł sobie robić przerwy i dłużej się cieszyć tymi czytelniczymi delicjami.